4 Kasım 2010 Perşembe

YETER

Gülüşünde yalan sözünde yalan,
Yıllardır inanıp kandığım yeter.
Acıyla pişmanlık geriye kalan,
Kahredip boynumu büktüğüm yeter.

Bir tatlı bakışa gülüşe kanıp,
Bir sevda uğruna ızdırap çekip,
Seni sevdiğime bin pişman olup,
Başımı taşlara vurduğum yeter.

Umutlar yok oldu tükendim gayrı,
Ben gibi çaresiz varmı ki hani ?
Taş kalpli bir yardan kalıpda ayrı,
Ağlayıp göz yaşı döktüğüm yeter.

muharrem alkan

Hiç yorum yok: