Karşı koyamadım güzelliğine.
Bir demet gül derip verdim eline.
Yavaşça süzülüp girdin kalbime.
Senden başkasına kal demez gönül.

Bütün güller benden hep sana gelsin.
Gül duymasın sen güllerden güzelsin.
Gök boncuklar tak da nazar değmesin.
Senden başka güzel tanımaz gönül.

Ayla güneş gül yüzüne doğsunlar.
Yıldızlar hep saçlarına yağsınlar.
Cennetten bir huri gelmiş desinler.
Dünyada başka yar tanımaz gönül.

Sensiz bu dünyayı neylesin gönül.
Tenin reyhan kokar yanakların gül.
Dünya güzelini seç al deseler,
Senden başkasına yar demez gönül.

Senin sevgin yüreğimde bilesin
Gönül senden başkasını neylesin.
Dile benden ne dilersen deseler.
Senden başkasını dilemez gönül.
                
                Muharrem Alkan

GÖNÜL YARASI

Gönül verdim vefasızın birine.
Ateş koydu, göğsümün sol yanına.
Senelerce yandım bir aşk uğruna.
Göz göz oldu bende gönül yarası.

Vurdu gitti insafsızın birisi.
Yaram derin,hiç dinmiyor ağrısı.
Ne hançer yarası, ne kurşun yarası.
Bu bendeki yara,gönül yarası.

Ben gönül yaramı közle dağladım,
Daldım aşkın deryasını boyladım.
Sevda değil bir vurguna uğradım.
İflah olmaz imiş gönül yarası.

Aşk acısı, gözden yaşlar dökermiş.
Kara sevda, derin yara açarmış.
Her tür yara iyi olur geçermiş.
Şifa bulmaz imiş gönül yarası.

Zaman unutmanın ilacı derler.
Bir merhem olmadı geçen seneler.
Unutmama kafi gelmedi yıllar.
Devasız dert imiş gönül yarası.
                        
                 Muharrem Alkan





ZAMAN