1948 yılında Ankara da doğdu. Ortaokula devam ederken ailevi ve maddi nedenlerden dolayı
okulu bırakıp çalışmak zorunda kaldı. Uzun yıllar serbest meslekle uğraşmasına rağmen şiirden hiç kopmadı ve ilk gençlik zamanlarından başlayan şiir okuma ve yazma sevgisi halen devam etmektedir.
 Şiirlerinde şimdilerde unuttuğumuz eskilerin o duygusallığı ve romantizmini bulacaksınız, o yüzden şair için post modern de diyebiliriz.

İYİ Kİ VARSIN

Karşı koyamadım güzelliğine.
Bir demet gül derip verdim eline
Sessizce süzülüp girdin kalbime.
Senden başkasına kal demez gönül


Bütün güller benden hep sana gelsin,
Gül duymasın sen gülden de güzelsin.
Gök boncuklar tak da nazar değmesin.
Senden başka güzel tanımaz gönül.


Sensiz bu dünyayı neylesin gönül,
Tenin reyhan kokar yanakların gül.
Dünya güzelini seç al deseler.,
Senden başkasına yar demez gönül.
 
Ayla güneş gül yüzüne doğsunlar.
Yıldızlar hep saçlarına yağsınlar
Cennetten bir huri gelmiş desinler.
Dünyada başka yar tanımaz gönül.

Senin  sevgin yüreğimde bilesin.
Gönül senden başkasını neylesin.
Dile benden ne dilersen deseler
Senden başkasını dilemez gönül.
   Muharrem Alkan

SARI SÜMBÜL

Sarı sümbül ,mor menekşe,
Selam saldım uçan kuşla.
Bahar da gel kalma kışa,
Güller senden feyiz alsın.


Sen mor dağların nergizi,
Yaylaların nazlı kızı,
Ovaya da in gel bazı,
Alem seni seyreylesin.


Baharda çiçekler açar,
Reyhan kokusunu saçar.
Kelebekler özgür uçar.
Çiçekten çiçeğe konarsın.


Sen baharın çiçeğisin,
Sen çiğdemsin , kardelensin.
Bütün güllerden güzelsin,
Sana nazarlar değmesin.


Ak pınardan suyun içer,
Saçları rüzgarla uçar.
Seni gören bir ah çeker,
Sen aşığın gönlündesin.
   Muharrem Alkan

BU GECE

 

İçim de yangın var çıkmaz dumanım,
Yay tele dokunur inler kemanım.
Teselli ver diyen Orhan babanın,
Şarkısını çaldım durdum bu gece..

Sana sözüm vardı içmeyecektim,
Açtım tabakayı sigara yaktım.
Seni nefes nefes içime çektim,
Hasretle kavrulup yandım bu gece.


Tabancamı aldım masaya koydum,
Çevirdim başımı resmini gördüm.
Şarjörden namluya bir mermi sürdüm,
Resmine bir kurşun sıktım bu gece.

Ben her gece sensiz içtim bilesin,
Duvarların dili yok ki söylesin.
Artık sensiz yaşayamam nerdesin?
Masada yığılıp kaldım bu gece.

   Muharrem ALKAN

AH BU GÖNÜL

Ne çileler çektim sevda yolunda.
Aşka yenik düştüm gençlik çağımda,
Bir sefa sürmedim yar otağında,
Her güzel bir başka aldattı beni.

İlkbaharım gelip geçti düş gibi,
Yazlarım üşüttü beni kış gibi,
Hazanda yaprağım dökülmüş gibi,
Bir kuru çalıya döndürdü beni.

Bunca cefasını çektim gurbetin,
Şöyle içten bir gülüşe hasretim.
Gönlüme yetmedi gücüm kuvvetim,
Gitti bir zalime kul etti beni.

Bülbüle engel mi gülün dikeni?
Sakın ha hor görme sevda çekeni,
Aşkın gözü kördür derler ya hani.
Vardı bir yosmaya yar etti beni.
     Muharrem ALKAN

BÜTÜN YOLLAR MEZARA ÇIKAR

Sevdanın yolları bayır,
Yürek yanar cayır cayır.
Yolun yokuş yükün ağır,
Bu sevda çekilmez gönül.

Bunca ömür geçti boşa,
Ne çileler geldi başa,
Yolumuz düştü yokuşa
Menzile varılmaz gönül.

Ömür bitti geçti yıllar,
Son durağa geldi yollar,
Gayrı yaprak döker dallar,
Belki bahar gelmez gönül.

Kadere razı olmayıp,
Harcadığın yıllar kayıp,
Bir gün şansın döner deyip,
Mucize bekleme gönül.

Hep olmazı ister kullar,
Yokuşa akmaz ki sular,
Mezara çıkar hep yollar,
Son duraktır mezar gönül.
     
       Muharrem ALKAN

PLATONİK AŞK

Sen benim gönlümde kara sevdasın,
Kalbimde kanayan derin yarasın.
Derdimin dermanı olacak sensin,
Yarama bir merhem sür diyemedim.

Senden önce sevda nedir bilmezdim,
Ben sana tutuldum divane gezdim.
Senin her haline şiirler yazdım,
Sana sevdiğimi söyleyemedim.

Platonik aşk yaşasam ne çıkar.
O bunu bilmese bilse ne çıkar,
Gözlerin  kalbimi kor gibi yakar.
O yanan ateşi söndüremedim.

O bir kalem kaşlı ceylan gözlüdür.
Gamzeli yanaklı tatlı sözlüdür,
Çağırsam gel desem gelmez nazlıdır.
Ona sevdiğimi söyleyemedim.

O beni kalbimden vurdu da yıktı.
Dilim mahkum idi sözüm tutsaktı,
Ona söyleyecek çok sözüm vardı
Sustum sevdiğimi söyleyemedim.
   Muharrem ALKAN

HAYAL EDERİM

Sonbahar hüznü çöktü üstüme.
Garip duygulara dalar dururum,
Güneş soldu tepelere sis çöktü.
Yalnızlık türküsü söyler dururum.

Her mevsim yüreğim gönlüm yaralı.
Dert bir değil öbek öbek sıralı,
Sonbaharda hüzün daha manalı.
Hüzün deryasına dalar dururum.

İçim de dinmeyen fırtına başlar.
Dalımda sararan yapraklar düşer,
İnsanlar umutla hayalle yaşar.
Güzel günler hayal eder dururum.
      Muharrem ALKAN